Η υδροηλεκτρική παραγωγή ρεύματος δεν μπορεί να βασιστεί στην πτώση νερού από ύψος από έναν ποταμό που διαθέτει άφθονο νερό τον χειμώνα και λιγότερο το καλοκαίρι. Συνήθης πρακτική είναι η κατασκευή ενός ταμιευτήρα που συλλέγει και εξασφαλίζει την ύπαρξη νερού προς χρήση όλο το έτος. Η τεχνητή λίμνη της Αγυιάς δημιουργήθηκε την περίοδο 1926-1928 πάνω σε ένα μικρό παραπόταμο του ποταμού Κερίτη, εξασφαλίζοντας στο Σταθμό σταθερή τροφοδότηση με νερό όλο το έτος.
Η ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου Υδροηλεκτρικού Σταθμού έγκειται στο ότι αρχικά ο ίδιος κτίστηκε σε χαμηλότερο σημείο μόλις 4,20μ από την τεχνητή λίμνη της Αγυιάς, εξασφαλίζοντας μέσω ενός τσιμεντένιου αγωγού τη φυσική ροή του νερού από τον ταμιευτήρα προς αυτόν. Στη συνέχεια, το νερό οδηγείται στη δεξαμενή φόρτισης που βρίσκεται σε ύψος 9,20μ. στην οροφή του κτηρίου και από την πτώση του παράγει ρεύμα. Ο σκοπός της δεξαμενής είναι ένας και μοναδικός! Πρέπει να είναι πάντα γεμάτη με νερό ώστε να μπορεί να παραχθεί ηλεκτρική ενέργεια όποτε χρειάζεται, ακόμα και τους πιο ξηρούς μήνες του έτους.